A w tej głowie, co za licho? Siedzi cicho
Do czasu. Do zmroku, do powrotu.
Jesteś spragniony tak wielu rzeczy, ale to, czym się otaczasz – nie cieszy
Rzeczywistość, w której się znajdujesz to nie ta, której potrzebujesz
Codzienna rutyna przykrywa rosnące z każdym dniem niezadowolenie
Zbiera Ci się w gardle, aż któregoś dnia zaczyna Cię drażnić, czujesz, że już nie możesz jej przełknąć
Łapiesz oddech, jakby głębszy niż zwykle i jakby trochę nie wystarcza
Jest mniej
Mniej Ciebie w Tobie, więcej goryczy w środku
Cisza
Pustka.
Czy to samotność?
Ale… Jesteś szczęśliwym człowiekiem
Przecież.
Wszystko się ułoży
Odnajdę
Pokocham
Zostanę…
Wiesz, że się nie ułoży
Nic nie zrobi się SAMO.
Co jeszcze musi się wydarzyć? Czyjego potwierdzenia jeszcze szukasz? Ile ma być powiedziane, czego ma zabraknąć i ile czasu jeszcze potrzebujesz, aby się wydarzyło to, co wydarzyć się powinno.
Jakich odpowiedzi poszukujesz? Co tym razem zignorujesz? Chcesz przekonać wszystkich w koło, ale nie siebie. Bo przecież ja się nie mylę. Wiem lepiej. To znam. Ja nie chcę.
Zatrzymaj się. Odetchnij. Pomyśl.
Jest dobrze? Marudzisz?
Czy już za wiele? Za długo?
Czas na decyzje, nie ma go dużo.
Każdy dzień, kiedy zostajesz w tym, z tym, bez tego, jest dniem straconym.
Tułać można się wieczność, pytanie co czeka na Ciebie na końcu tej drogi.
Szkoda życia na to licho. Podejmuj decyzje, bądź szczęśliwym człowiekiem. 
